"durf wat eigen risico te dragen. Je kunt niet alles in het leven verzekeren, mensen hebben ook een eigen verantwoordelijkheid."

Stadskanaal is gegroeid dankzij turfwinning en de komst van Philips in de jaren vijftig. De vestiging bracht geleidelijk meer onderwijs, winkels, een theater en andere voorzieningen met zich mee. De inwoner van Stadskanaal is op en top Gronings: kat uit de boom kijken, bescheiden en niet snel onder de indruk. Overdreven gedoe valt hier niet goed, maar als men ergens enthousiast over is, dan is dat oprecht. Je ziet al een verschil tussen de inwoners van Stadskanaal en het Drentse Borger, dat hemelsbreed tien kilometer verderop ligt. Wij zeggen altijd: hier wonen ze op het veen, in Borger op het zand. In Borger hebben mensen meer te besteden en de huizenprijzen zijn er hoger.

De telefoon gaat onophoudelijk, we hebben het druk met hypotheken. Veel mensen willen nu verbouwen, verduurzamen of verhuizen. De huizenprijzen schieten ook in Stadskanaal omhoog. Onlangs adviseerden we een jonge IT’er die hier wil komen wonen. Hij werkt in West-Friesland, maar daar is kopen voor hem onbetaalbaar geworden. Je ziet nu steeds meer mensen naar de krimpgebieden toetrekken. Stadskanaal is ook allang geen dorpje meer. Met bijna twintigduizend inwoners, is het een redelijk grote gemeente. We zitten hier op een A-locatie aan het begin van het winkelhart, dus veel mensen komen even binnenlopen. Ook nu, met inachtneming van de coronamaatregelen, vinden we dat prima.

In 2002 ben ik begonnen vanuit een uitgebouwde garage, inmiddels werken er vier vaste medewerkers bij ons kantoor. Vanaf begin af aan hebben we lokale en regionale partijen gesponsord. Zelf tennis ik graag, dus het steunen van het jaarlijkse tennistoernooi in Borger ligt voor de hand. We sponsoren ook voetbalverenigingen, zoals S.V. Mussel in het gelijknamige dorp hier vlakbij, maar we zoeken nog een mooi maatschappelijk project dat we samen met Nh1816 kunnen oppakken. Dat komt zeker goed. Het liefst zou ik vandaag nog op de tennisbaan staan om te dubbelen, maar ja, dat zit er even niet in. Gelukkig hebben we nu een jonge hond waarmee ik regelmatig kan gaan lopen.

Er wordt al heel lang beweerd dat het intermediair zijn langste tijd heeft gehad. Alles zou digitaal worden. Wel, wij ervaren dat toch anders. De behoefte aan financiële ondersteuning is enorm. In de breedste zin van het woord, want mensen komen langs met allerlei vragen, van belastingaangifte tot zaken met betrekking tot UWV en Sociale Verzekeringsbank. Ik vind dat ook onze rol in de lokale samenleving. Beeldbellen en digitale dienstverlening zie je bijvoorbeeld bij banken en dat komt nu even gelegen, maar vaak liggen er kostenoverwegingen aan ten grondslag. Beeldbellen weegt niet op tegen de persoonlijke band die wij met klanten opbouwen.

Natuurlijk worden ondersteunende processen wel digitaler. Kijk alleen eens wat er de afgelopen vijf jaar is veranderd, toen werkten we nog veel met papieren dossiers. Als de digitalisering zich met deze snelheid doorzet, wordt de administratieve afhandeling steeds efficiënter. Mooi, dan houden wij meer tijd over voor de klant. Een tip die ik klanten meegeef: durf wat eigen risico te dragen. Je kunt niet alles in het leven verzekeren, mensen hebben ook een eigen verantwoordelijkheid.